پیکربندی مواد آتش شکن برای کف کوره های ذوب شیشه برای تحمل شرایط سخت موجود در این منطقه بسیار مهم است.کف یک کوره ذوب شیشه تنها در معرض فرسایش از سوی فاز مایع است و از سطح مایع شیشه یا رابط سه فاز فرسایش را تجربه نمی کند.با این حال، فرسایش به سمت بالا می تواند زمانی رخ دهد که مایع شیشه ای به زیر آجر های آتش شکن لایه بندی شده برسد.محصولات فرسایش در کف کوره به دلیل گرانش تمایل دارند در سطح مواد آتش شکن باقی بمانند، تا حدودی امکان استفاده از مواد آتش شکن با مقاومت کمتر در برابر فرسایش در این زمینه وجود دارد.تغییرات در الگوی محور جریان مایع یا تغییرات در بار کوره ممکن است منجر به نقص در شیشه در هنگام استفاده از مواد آتش گیر با مقاومت کمتر در فرسایش در این منطقه شود..
تشکیل حباب از پایین کوره یک عمل رایج است. آشفتگی های محلی ناشی از عمل حباب نیاز به استفاده از مواد آتش شکن با مقاومت بهتر در برابر فرسایش در این منطقه دارد.معمولااین امر شامل قرار دادن مواد مقاوم سوخت ذوب شده ضخیم تر از سقف آجر معمولی کف کوره است. این آجر ضخیم تر،از طریق جلوگیری از آسیب های ناشی از ساختارهای طبقه بندی شده، به یک عمر متوازن و ثابت کوره کمک می کند.
وجود ناخالصی های فلزی در مواد دسته شیشه ای تأثیر قابل توجهی بر ساختار کف کوره دارد.کف کوره منطقه ای است که احتمالاً رسوب فلز در کوره رخ می دهدفلزی که روی ساختار پایین کوره قرار گرفته است می تواند منافذ را در مواد آتش شکن خورد کند، مشابه فرسایش بالا ناشی از مایع شیشه ای در مواد آتش شکن.فلزات با نقاط ذوب پایین تر نسبت به آهن و آلیاژ های آن نرخ ارتعاش بالاتر و قابل توجه تری دارند.در برخی موارد، فلزات می توانند به دلیل شرایط درون کوره به طور مستقیم از شیشه کاهش یابند.
برای کوره های ذوب شیشه ای تولید کننده شیشه با محتوای آلومینیوم بالا، ساختار کف کوره در مقایسه با پیکربندی های عمومی کف کوره در صنعت شیشه منحصر به فرد است.از آنجا که به دلیل تراکم بالای شیشه تمایل به حرکت یا شناور شدن لایه پایین یا مواد آتش شکن فوقانی وجود داردبنابراین، ساختار مناسب کف کوره برای ذوب شیشه با سرب بالا یک کف کوره تک لایه ای است که از یک ماده آتش گیر ساخته شده است.رایج ترین ماده مورد استفاده برای این هدف مواد آتش گیر زیرکونیوم آلومینیوم سیلیکات است.